ارزیابی وضعیت لاشه از نظر کلی فرم، سالمونلا و باکتریهای سرمادوست در خط تخلیه شکم و چیلر کشتارگاههای صنعتی مرغ استان یزد

مقدمه: در صورت آلودگی حتی تعداد کمی از لاشه ها به برخی از باکتری های بیماریزای غذایی، احتمال پخش این آلودگی در سردکن های آبی(چیلرها) در کشتارگاه طیور و در نتیجه، آلودگی سایر لاشه ها وجود دارد در این تحقیق وضعیت کلی فرم، سالمونلا و باکتریهای سرمادوست در دو ناحیه از کشتارگاه صنعتی مرغ در استان یزد بررسی شد. روش بررسی: نمونه گیری برای هر یک از خطوط ( کشتار و چیلر) در دو مرحله قبل از ورود و بعد از خروج از خط و در سه زمان ابتدا، وسط و انتهای زمان کشتار صورت پذیرفت. 5 لاشه مرغ بصورت کاملاً تصادفی انتخاب و شماره گذاری شده نمونه گیری از آنها در دو مرحله قبل از ورود به خط و بعد از خروج از خط با روش شستشوی کامل لاشه با استفاده از آب پپتونه صورت گرفت. در مجموع 120 نمونه اخذ شده برای کشت و شمارش به آزمایشگاه ارسال شد. یافته ها: نتایج حاکی از اختلاف معنی دار میان میزبان کلی فرمهای خط کشتار و چیلر بوده به عبارت دیگر میزان جمعیت کلی فرم در خط کشتار به صورت معنی داری از چیلر بیشتر بود (01/0p<). در خصوص سالمونلا تنها اختلاف معنی داری بین دو کشتارگاه مشاهده شد به طوری که در کشتارگاه یک این مقدار به طور معنی داری از کشتارگاه دو کمتر بود(5/0p<). نتیجه گیری: نتایج این تحقیق اختلاف معنی داری را بین تیمارهای مختلف در رابطه با باکتریهای سرمادوست نشان نداد.در مجموع می توان گفت که آلودگی های ثانویه در خط کشتار و افزایش تدریجی دمای آب چیلر می تواند در افزایش بارمیکروبی کلی فرم و سالمونلا موثر باشد ،اما با توجه به دمای لاشه تاثیری بر باکتریهای سرمادوست ندارد. از ا ین رو با توجه به بعضی تفاوتها بین کشتارگاه های مورد مطالعه می توان با اصلاح مدیریتی و همچنین نصب تجهیزات و امکانات مناسب در خط تخلیه شکم نسبت به کاهش بار میکروبی ناشی از آلودگی ثانویه به کلی فرم و سالمونلا اقدام نمود.